Aan de andere kant van de wereld worden de bezoekers Velkommen geheten, hebben de straten namen als Viking Street en Thor Street en zie je een staafkerk, typische Noorse huizen, trollen en Vikingen. Alles over dit ‘mini-Scandinavië’ in een uitgebreide reportage in de nieuwe Nordic Magazine. Hierin onder meer ook aandacht voor het IJsland van schaakgrootheid Bobbie Fischer, maritiem Oslo, gingen we op pad in ongerept Örebro en bezochten we de Middeleeuwse Dagen in Tallinn. En ook: in de Noorse voetsporen van W.F. Hermans, een fascinerend verhaal!

De column van Fred Geers

Als er één volk is dat graag in de natuur vertoeft, dan zijn het wel de Scandinaviërs. Terug naar de natuur, weg van alle drukte. Een beetje rondhangen in de bergen, vissen aan het water, bessen plukken, paddenstoelen verzamelen en jagen. Maar het hoofdbestanddeel is vooral relaxen. Ze staan overal verspreid door het land: Noorse hytter en Zweedse stugor. Op de mooiste plekken; zorgvuldig geselecteerd. Ze kunnen behoorlijk variëren in luxe deze optrekjes: van veredeld houten tuinhuisje of opgeknapte ouderlijke boerderij tot de meest geavanceerde houten bouwwerken. Menig modaal Nederlander of Belg zou er met jaloezie naar kijken om er permanent te kunnen wonen. Vooral de Noren kijken niet op een paar kronen meer als het gaat om het bouwen van een nieuwe hytte. Wie het breed heeft, laat het breed hangen. En dat gebeurt dan ook ruim. Huizen met meer verdiepingen en kelder, een groot aantal kamers en alle voorzieningen en luxe die je maar bedenken kunt. En natuurlijk prachtig tegen de berghellingen gelegen, voorzien van grasdak en alles wat daar inwaait en ontkiemt aan bomen en planten.

Binnen overheerst wel vooral het hout: op de vloer, de wanden én het plafond. Maar ook naast de gietijzeren kachel of openhaard. De oude Jotul-kacheltjes hebben meestal plaatsgemaakt voor de modernere, luxere vuurbronnen. Maar hout snuif je in ieder geval overal op. Nog meer dan dat, want na een warme dag en een koude avond hoor je niet alleen het hout knapperen op het vuur, maar met een zekere regelmaat hoor je het hout ook krimpen. Lange planken doen regelmatig van zich horen. We zullen weten dat we in een hut zitten.

Maar geen kwaad woord over de hytte. We hebben alles wat we nodig hebben. Water, stroom, wifi. Bij een van de eerste vakanties viel het ons al op toen we zo’n hytte huurden: er stond apparatuur in die we thuis niet eens hadden. Dat noem je geen hut meer. Deze zomer viel het me in Telemark weer eens op hoeveel van die hytter er eigenlijk zijn. En ze schieten als paddenstoelen uit de grond. Overal staan borden met het aanbod van hyttetomt, de percelen grond voor deze vakantiewoningen. Hele stukken berghellingen liggen voor het oprapen. De Noren hebben een apart blad voor Hytteliv. Het blad geeft iedere maand weer een overvloed aan praktische tips voor de hytte-bezitters om hun verblijf nog mooier, aantrekkelijker en vooral comfortabeler te maken. Zet mij maar 365 dagen in zo’n hytte tussen de dwergberken en rotsen en ik red me wel. Desnoods sneeuw ik in, maar met een voorraadje brandhoud én wifi bij de hand kom ik een heel eind. Er is geen beter leven dan het hytte-leven, een wonderlijke combinatie van een oergevoel én het Zwitserleven-gevoel. Laat de herfst en winter maar komen.

Fred Geers is tekstschrijver/fotograaf, gespecialiseerd in Noord-Europa. Hij is auteur van onder meer: Dominicus Reisgids Noorwegen, Odyssee Reisgidsen, Færöer en Spitsbergen en heeft een aantal voorlichtende websites: Nordview.nl, NatuurlijkScandinavie.nl en Nordicskatingcenter